Waarom is het goed om te lopen op verschillende ondergronden?

Ik ben rustig aan werken naar mijn loopdoel voor 2020: een halve marathon lopen. Ik dit jaar de 10 miles in Antwerpen gelopen en was tevreden met mijn resultaat. Achteraf heb ik besloten om te proberen een stukje verder te lopen, namelijk de 20 km door Brussel op zondag 31 mei 2020. Ik wil me graag goed voorbereiden zodat ik blessurevrij deze afstand kan lopen. Als vrouw ben ik iets gevoeliger voor blessures bij het lopen van lange afstanden (later meer informatie hier over).

Om Blessures te vermijden probeer ik tijdens mijn loop uitjes op verschillende ondergronden te lopen. Harde ondergronden zoals asfalt zijn niet altijd goed voor je lichaam. Probeer daarom minstens één keer per week te lopen op een zachtere ondergrond of varieer tijdens je trainingen. Je heupen, knieën en voeten zullen je dankbaar zijn. Op welke ondergronden kun je lopen en wat is het meest aanbevolen? Een kleine opsomming hier onder:

1. Bospaden/ Finse piste: Sterk aanbevolen. Als je een bos in de buurt hebt of aan het Galgenweel te Antwerpen kan lopen, moet je hier zeker wekelijks passeren. De onregelmatige ondergrond doet wonderen voor je coördinatie omdat je beter moet opletten waar je je voeten zet. Pas wel op dat je geen voet omslaat.

2. Gras/mos: Sterk aanbevolen. Als je veel groen in de buurt hebt, moet je de mogelijkheid grijpen om af en toe rustig uit te lopen in het gras, evt zelfs op blote voeten. Vooral na een duurloop is dat heerlijk. Lopers met een pijnlijke voetzool (fasciitis plantaris) kunnen het lopen op gras beter vermijden. Op zachte ondergrond ben je eerder geneigd te overproneren (met je enkel naar binnen kantelen).

3. Grindpaden: Aanbevolen omdat de kleine steentjes zorgen voor een lichte demping, dit is een van mijn favoriete ondergronden.

4. Atletiekbaan: Aanbevolen. De demping en overzichtelijke lengte is een uitstekende ondergrond voor interval- en snelheidstrainingen. Wel goed opletten dat het voortdurend lopen in dezelfde richting (met steeds dezelfde bochten) wel kan leiden tot een lopersknie (tractus iliotibialis frictie syndroom).

5. Asfalt: Aanbevolen voor ervaren lopers. Dit is mijn meest gebruikte loopondergrond. Het vraagt meer van je gewrichten, dus blessuregevoelige lopers kunnen beter voorzichtig zijn met asfalt en goed dempende schoenen kiezen. Met uitzondering: lopers met een achillespeesontsteking kunnen juist beter wel op asfalt lopen, omdat hierbij de pees minder uitgerekt wordt. Als je in de toekomst gaat trainen voor een marathon, kun je dit het beste op asfalt doen, omdat het parkoers daarvan meestal uit geasfalteerde wegen bestaat.

6. Zand: Voorzichtig! Het doet denken aan het strand, vakantie en relaxen. Maar voor lopers is zand juist een moeilijke ondergrond vanwege de instabiliteit. Van je spieren en gewrichten wordt een ongewone inspanning gevraagd, en dat maakt de kans op blessures groot. Houd je strandloopjes kort en vermijd ze helemaal als je vaak last hebt van enkelverzwikkinng (subluxatie) of achillespeesblessures. Probeer indien mogelijk te lopen langs de waterlijn.

7. Sneeuw/ijs: Voorzichtig! Het heeft iets speciaal, om te lopen op een harde, besneeuwde ondergrond tijdens een droge, koude dag. Maar lopen in de papsneeuw of op glad ijs is niet onder blessuregevaar. Kies steeds voor trailschoenen en wees extra voorzichtig. Wil je op safe spelen? Kies voor de loopband in de fitness of blijf thuis en doe kracht en stabilisatie oefeningen.

Wat is jouw favoriete loopondergrond?